Zo emotioneel worden dat je stilt valt terwijl het woord aan jou is. Ik ken het van de momenten waarop ik afscheidswoorden sprak bij de uitvaart van een dierbare. Gewoon even wachten, bewust ademhalen en slikken om de emoties niet de overhand te laten krijgen: op die manier herneem ik mezelf en kan ik uiteindelijk toch zeggen wat me op het hart ligt.
Dit alles overkwam mr. Geert-Jan Knoops bij aanvang van het kort geding dat hij namens zijn cliënt Julio Poch heeft aangespannen tegen de Staat der Nederlanden. Een moment werd gedacht dat de advocaat onwel werd, maar al snel werd duidelijk hoe zeer de zaak van de voormalig Transavia-vlieger hem aan het hart gaat.
RTL-verslaggever Geert Gordijn drijft er in zijn column de spot mee. Het ontbreekt er nog maar aan dat hij het woord huilebalk in de mond neemt.
Zelf vind ik de emotionele betrokkenheid alleen maar pleiten voor Knoops. Laat ik het maar opbiechten. Meermaals heb ik tranen gelaten om aan mij toevertrouwde patiënten. En hield ik me vast aan de gedachte dat ik geen mens meer zou zijn als hun lot me niet zou raken.
Knoops vraagt zich af waarom er in de zaak van Julio wordt weggekeken. ‘Overal ter wereld komen we op voor de mensenrechten’, betoogde hij. ‘Met onze militairen in Irak, Afghanistan en nu Mali. We ondersteunen Greenpeace, geweldig allemaal. Maar waarom hier niet?’
Een gewetensvraag natuurlijk.
Ik denk aan Zorreguieta.
‘De Nederlandse staat heeft een morele plicht te vechten voor Poch, omdat ze hem zelf in de leeuwenkuil hebben gegooid’, betoogde Knoops.
Overdreven? Nee.
Ik ga er nog altijd van uit dat iemand onschuldig is totdat het tegendeel onomstotelijk en wettig is bewezen.
Poch is van begin af aan als doodspiloot neergezet. Dit aan de hand van de door het Openbaar Ministerie verstrekte informatie die dikwijls niet klopte. Zo verwarde zij lesvliegtuigjes die slechts door één propeller worden aangedreven, met aanzienlijk grotere toestellen die worden voortgestuwd door turbopropellers.
Inzage in zijn in beslag genomen logboeken gunde zij de voormalig vlieger evenmin. Officier van justitie mr. Ward Ferdinandusse wimpelde het verzoek van Poch af om in ieder geval kopieën van zijn logboeken te krijgen. Doodleuk probeerde hij zijn positie te versterken met de bewering dat deze stukken niet van belang konden zijn voor de uitleveringsprocedure en dat hiermee evenmin de onschuld van Poch zou kunnen worden aangetoond.
Knoops vroeg zich af of de Spaanse onderzoeksrechter Julio zou hebben uitgeleverd als hij de logboeken onder zich had gehad. Immers, toen Poch al lang in Argentinië achter slot en grendel zat, werden de logboeken op verzoek van de Argentijnse onderzoeksrechter door de experts Alberto Perez en Fernando Samos onderzocht. Gevolg was dat Poch vrijkwam op borg.
Waarom Poch wederom werd opgepakt?
Vanwege politieke druk van de regering Kirchner.
In Nederland analyseerde oud-straaljagerpiloot Steve Netto de logboeken op verzoek van Knoops. Volgens Netto kon Poch onmogelijk de toestellen gevlogen hebben die zijn misbruikt voor de dodenvluchten. Landsadvocaat mr. Gerrit Heemskerk liet zich tijdens het kort geding denigrerend uit over de bevindingen omdat het verslag daarvan slechts uit enkele velletjes bestond.
Een slapper argument is nauwelijks denkbaar om een korte, krachtige analyse naar de prullenbak te verwijzen.
‘Nederland heeft gedacht dat er in Argentinië stapels bewijs lagen’, betoogde Knoops. ‘Daarom hebben Tim Weert en Edwin Reinout Brouwer hun verklaring afgelegd. Hun verklaring als omlijsting.’
De raadsman maakte meermaals kenbaar liever met de staat tot een vergelijk te komen in plaats van elkaar voor de rechter te treffen.
Op aandringen van de rechter wilde de landsadvocaat wel toezeggen dat hij de minister zou benaderen voor een gesprek over een vorm van rechtsbijstand aan Poch. Maar binnen de hiervoor geboden 48 uur kwam de landsadvocaat met het bericht ‘dat de minister geen enkel argument heeft gehoord waarom hij de kwestie zou moeten regelen’.
Een gemiste kans. Het is om te huilen.
Het woord is nu dus aan de rechter.
Dat de minister geen enkel argument heeft gehoord kan wel kloppen. Reeds lange tijd zijn zowat al onze ministers doof voor welk argument vanuit ons volk dan ook.
Of dit fenomeen ook opgaat voor onze rechters?
Op 5 januari 2010 gelastte de rechter dat de officier van justitie binnen twee dagen kopieën van de in beslag genomen logboeken moest verstrekken aan de advocaat van Poch.
Tijdens het kort geding van 21 januari jl. werd duidelijk dat er volgens de rechtbank aan de zaak Poch aspecten kleven ‘die zorgen baren omdat het proces een moeilijk acceptabele omvang lijkt te krijgen’.
Deze twee ontwikkelingen garanderen natuurlijk niets. Toch hoop ik er voorzichtig op dat de rechter krachtig optreedt tegen wat Knoops noemde ‘het aanschurken tegen een rechtelijke dwaling in de zaak Poch.’ Ondanks het ontbreken van hard bewijs loopt de man grote kans levenslang te krijgen. De insteek waarvoor de staat heeft gekozen riekt naar een verborgen agenda. Dat is een zeer kwalijke ontwikkeling waarmee ze zich schuldig maakt aan gewetenloosheid.
Kopfoto: © Star61 via Wikimedia Commons
