Hoe gek moet je zijn?

Niet kapot te krijgen, die ellendige bril uit mijn eerste tienerjaren. Ik haatte het in mijn ogen truttige ding, maar het was sterk en dan heb ik het nu meer over het montuur dan over de glazen.
Natuurlijk had ik er met een hamer op kunnen slaan of simpelweg op kunnen gaan zitten, maar omdat ik tot de categorie behoor van ‘waar ben ik met mijn wazige blik zonder mijn glazige blik’ was dat geen optie. Ik moest gewoon geduldig wachten tot ik aan nieuwe brillenglazen toe was.

Hoe kom je van een ding af dat je haat? De afvalbak kan een optie zijn, evenals het onder de grond stoppen. Voor dat laatste kiest Regior Hiorns, een Brit die zichzelf als kunstenaar beschouwt, in relatie met vliegtuigen. Hij begraaft vliegtuigen omdat hij vliegen haat.

Fans van de PH-KBX, het voormalige regeringsvliegtuig, betreurden het dat de Fokker 70 werd verkocht aan Alliance Airlines in Australië.
De ZE396, een BAe 125 die voorheen toebehoorde aan de Royal Air Force en regelmatig werd gebruikt door de leden van het Britse koningshuis, trof het slechter. Hiorns liet deze machine begraven op het landgoed Groot Bentveld in Zandvoort. Eerder liet hij er al twee onder spitten in Ipswich-Suffolk en Praag.

Ook in Amerika wordt binnenkort een vliegtuig begraven, althans, wat daarvan over is.
In dit geval is haat niet het motief. Al kan ik wel stellen dat haat aan het Westen ertoe heeft geleid dat de N591UA is verongelukt. Op 11 september 2001 was deze Boeing 757 van United Airlines een van de vier vliegtuigen die werden gekaapt als onderdeel van de terroristische aanslagen op die dag. Binnenkort worden de wrakstukken begraven op een afgesloten gedeelte van de gedenkplek die gecreëerd is ter ere van en herinnering aan de bemanning en passagiers die vergeefs hebben geprobeerd de macht over het vliegtuig te heroveren, maar wel een crash op het Capitool of het Witte Huis hebben voorkomen.

Niet begraven maar opgegeten is een Cessna 150. Dat presteerde Michel Lotito. Deze Fransman, bijgenaamd Monsieur Mangetout (Meneer Alleseter), hield er aparte eetgewoonten op na. Behalve die Cessna heeft hij onder andere achttien fietsen, vijftien winkelwagens, acht televisies, zes kroonluchters, drie toiletpotten, een paar ski’s, twee bedden, een computer, een ketting van vierhonderd meter en een doodskist kasselebout gemaakt.
Voordat Lotito aan een ‘maaltijd’ begon deed hij zich tegoed aan mineraalolie en eenmaal aan het smikkelen liet hij het drinken van grote hoeveelheden water niet achterwege. Uiteraard leverde zijn bizarre menu hem een vermelding op in het Guinness Book of Records. In zijn 57-jarige bestaan was hij twee jaar bezig met het naar binnen werken van die Cessna. De G-BGTW waarmee hij op een foto is te zien, was het in elk geval niet: dat kistje vliegt volgens de laatste gegevens op Fligtradar nog altijd in de omgeving van Londen rond.

Ben Sherwood schreef een boek getiteld De man die een 747 opat.
In deze roman gaat een van de hoofdpersonen op zoek naar iemand die echt iets bijzonders doet. De boektitel laat er geen twijfel over bestaan om welke prestatie het gaat. Wally Chubb hoopte hiermee indruk te maken op de vrouw op wie hij al sinds zijn tiende verliefd was. Maar anders dan Michel Lotito vermaalde Chubb de onderdelen alvorens ze naar binnen te werken. Zoals te zien is op YouTube ging Lotito voor grotere stukken.

Bij mij gaat het er niet in, een vliegtuig, om het even of het vermalen of in hapklare brokken wordt voorgeschoteld. Zelfs een hoed gaat mij te ver.

Ian Dalsin zei zijn hoed op te zullen eten als de met hem bevriende Thomas Dang verkozen zou worden tot politicus.
Toen de partij van Dang, de New Democratic Party in Londen, een overwinning haalde bij de verkiezingen, ontving Dalsin meteen een berichtje op zijn smartphone: ‘Ik hoop dat je een goede hoed hebt.’
Dalsin hield woord en ging op zoek naar een ‘lekkere hoed’. Hij koos voor een exemplaar van stro en ging ermee aan de slag in de keuken. Al met al ging de hoed er met tussenpozen in zeven uur in. Paarden die zich tegoed doen aan het stro in hun stal lopen grote kans op darmperforatie en buikvliesontsteking. Geen idee hoe het met Dalsin is afgelopen, wellicht afgelopen.

Toen ik nog werkzaam was in het ziekenhuiswezen schreef ik teksten voor het personeelsblad. Een radiodiagnostisch laborante die ik interviewde kreeg herhaaldelijk patiënten aangeboden die aan de hand van de vraagstelling ‘Corpus alienum’ (vreemd voorwerp) de MRI in moesten. ‘Dan kom je dingen tegen als veiligheidsspelden, punaises, kleine schroevendraaiers en bestek. Een en ander soms zelfs in combinatie’, vertelde ze.
Er zijn mensen die van alles naar binnen werken om op de operatietafel te belanden. Zij lijden aan het Syndroom van Münchhausen, een ernstige psychiatrische ziekte.

Het opeten van een hoed kan als een eenmalige grap worden beschouwd. Wanneer het dagelijks menu over een langere periode dan vier weken niet-eetbare dingen bevat, is er sprake van pica, een eetstoornis. Een tekort aan mineralen kan hiervan de oorzaak zijn. Veeleer is het een onbewust vervolg op het kinderlijke experimenteren van wat wel en niet eetbaar is.

Voor zover ik weet komt het begraven van vliegtuigen uit haat niet voor in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, beter bekend als de DSM, het internationaal meest gebruikte classificatiesysteem voor psychiatrische aandoeningen.

Over de begraven BAe125 schrijft kunstcriticus Hans den Hartog Jager: ‘Hoe groot de kracht van het werk is, blijkt pas als we weer boven komen, in de tuin van Groot Bentveld. Het licht is ineens ongebruikelijk fel en de kleuren lijken frisser dan normaal – alsof we uit de dood zijn opgestaan.’

Hoe gek moet je zijn?

Wat er met die tutbril uit mijn eerste tienerjaren is gebeurd? Ooit samen met nog een aantal andere ingeleverd bij een inzamelingsactie. Daarna niets meer van gezien of gehoord. Toch jammer.

Kopfoto: © Björn Strey via Wikimedia Commons

Het is niet gebleven bij de in deze column genoemde vliegtuigen die een bijzonder lot ondergingen. Ik schreef er een artikel over voor Up in the Sky:
MERKWAARDIG LOT VOOR UITGEFASEERDE VLIEGTUIGEN