De krengen vallen meteen op tussen de rest van je post, die blauwe enveloppen en de enveloppen met een paarse balk aan de zijkant. Met zenuwachtige vingers worden ze opengescheurd, een krachtterm volgt.
Die beruchte envelop van het Centraal Justitieel Incasso Bureau (CJIB) bevatte voor mij maar één keer een aangename inhoud. Ik kreeg geld terug!
Mijn protest tegen een in mijn ogen wel zeer onredelijke boete had geholpen. Van de € 97,- die ik twee jaar eerder had moeten betalen ontving ik € 90,- terug. De € 7,- administratiekosten (bestaande uit € 3,43 personeelskosten, € 2,14 apparaatskosten, € 0,82 gerechtskosten en € 0,61 rente en afschrijving) bleven voor mijn rekening in plaats van dat ze werden verhaald op de te gretige agent.
Over mijn kosten (van de postzegels die ik moest plakken, reis- en parkeerkosten van mijn gang naar het rechtsgebouw, rente en afschrijving) werd niet gerept. Daarbij moet je bedenken dat je als je een boete niet binnen vier weken betaalt, te maken krijgt met een verhoging van ruim vijftig procent. Wordt die wederom niet tijding betaald, dan wordt het verschuldigde bedrag verhoogd met honderd procent van de oorspronkelijke sanctie inclusief de eerdere verhoging. En zo gaat het maar door.
In het ergste geval word je levenslang volkomen kansloos.
Een soortgelijke manier van rekenen kent onze belastingdienst.
Deze absurd straffe wijze van betaald zetten wringt met het beleid dat de overheid zelf hanteert als het gaat om het uitbetalen van declaraties van mensen met een persoonsgebonden budget (pgb).
In een brief stelde staatssecretaris Martin van Rijn (PvdA) dat 99% van de 24.000 openstaande declaraties binnen tien dagen zou worden uitbetaald. De rest heeft bijvoorbeeld geen bankrekeningnummer, schreef hij.
Over het feit dat er mensen zijn die al vijf maanden, let wel, vijf maanden, op hun inkomsten zitten te wachten, repte hij met geen woord. Laat staan dat hij ook maar iets zei over uitbetaling met rente, en al helemaal niet over uitbetaling met verhogingen van hetzelfde soort als het CJIB en de belastingdienst hanteren.
Duidelijk weer eens een gevalletje van met twee maten meten.
Dat zien we vaker.
Allerlei oplichters uit de hoogste gelederen krijgen dikke zakken met poen mee. Mensen die hard werken voor de kost, moeten het in geval van ontslag doen met de zogenaamde transitievergoeding, waarbij een maximum geldt van € 75.000,-.
Ben je als jongere je baan kwijt en vraag je een uitkering aan, dan word je weggestuurd om de eerste vier weken zonder inkomen een baan te gaan zoeken, terwijl je daar allang in de weer mee was.
De nu eindelijk in opspraak geraakte Mark Verheijen ontving in 2012, na zijn installatie tot Tweede Kamerlid voor de VVD, circa vierduizend euro salaris als gedeputeerde van de provincie Limburg, zonder dat hij daarvoor enig werk verrichtte. Op dat moment beurde deze meneer al een inkomen als Kamerlid.
Zelf zegt hij hierover: ‘Ik heb er toen niet bij stilgestaan om het terug te storten. Daar heeft ook niemand mij op attent gemaakt. Ik had het kunnen doen. Maar ik heb, terugkijkend, niet het gevoel dat ik door het niet te doen iets fouts gedaan heb.’
Zet dat even af tegenover het niet tijdig informeren van het Uitkeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV), dan moet je niet alleen het bedrag dat je te veel aan uitkering hebt ontvangen terugbetalen aan UWV, nee, daarbovenop krijg je een boete die kan oplopen tot honderd procent van het bedrag dat je ten onrechte hebt ontvangen. Zelfs als je door bijvoorbeeld een storing bij DigiD onmogelijk kunt inloggen en daardoor het UWV niet tijdig hebt kunnen informeren, word je keihard met die boete geconfronteerd.
Martin van Rijn heeft zijn excuus aangeboden voor de pgb-problemen, maar boetedoening is er niet bij. De mensen die om hun salaris zitten te springen moeten maar zien of over een dag of tien de problemen zijn opgelost.
Moet je even voorstellen: vijf maanden geen inkomsten. Daar hebben je huurbaas of hypotheekverstrekker, je leverancier van gas, water & licht, je zorgverzekeraar, de gemeentelijke belasting en wellicht ook nog het CJIB en de belastingdienst geen boodschap aan, terwijl jij geen boodschappen kunt doen om je eigen maag en die van je kinderen te vullen.
Van Rijn moet zich nu voor de derde keer verantwoorden in de Tweede Kamer over de uitbetalingsproblemen. Intussen kunnen de mensen die al maanden zonder inkomsten zitten, met lege handen toekijken.
VVD-Fractievoorzitter Halbe Zijlstra noemt het terugtreden van Mark Verheijen een persoonlijk drama.
Over de persoonlijke drama’s van mensen die al maanden zonder inkomen zitten, zwijgt hij in alle talen.
Ach, het betreft ook slechts werk in de zorg, dat steeds meer wordt overgelaten aan vrijwilligers en mantelzorgers. Deze mensen steken al jaren hun handen uit de mouwen zonder dat er die welverdiende waardering op volgt in de vorm van een salaris.
De tweedeling in onze maatschappij wordt steeds groter.
Tijd voor ommekeer, voor opstand, protest.
Wanneer?
Nu!
Kopfoto: © Bic via Wikimedia Commons
